post core npg

اگر دندان اندو شده شرایط و عملکرد خوبی داشته باشد می‌تواند بطور رضایت بخشی به عنوان پایۀ یک پروتز ثابت یا متحرک عمل کند که به این روش درمان ترمیمی در دندانپزشکی، پست و کور دندان گفته می‌شود.

پست میله‌ای است که در داخل مجرای ریشه دندان قرار می‌گیرد و بار کور یا هسته دندان بر روی آن قرار می‌گیرد. کور یا هسته مواد ترمیمی است که برای بازسازی ساختار از دست رفته دندان استفاده می‌شود و دندان را کامل می‌کند تا روکش پشتیبانی مناسبی داشته باشد.

دندان‌‌های اندو شده اغلب به چندین دلیل نسج تاجی زیادی را از دست داده‌اند:

• در نتیجه پوسیدگی‌ها
• اندازه رستوریشن‌های قبلی 
• تراش حفره دسترسی

درمان ریشه با استفاده از پست و کور زمانی باید انجام شود که کشیدن دندان، عملکرد اکلوزالی بیمار و یا طرح درمان کلی را به طور چشمگیری به خطر می‌اندازد. به ویژه هنگامی که ایمپلنت‌های دندانی گزینۀ درمانی نباشند.

تکنیک‌های ویژه‌ای جهت بازسازی دندان‌های عصب کشی شده مورد نیاز است. معمولا به دلیل پوسیدگی‌ها، ترمیم‌های قبلی و درمان ریشه، میزان قابل توجهی از ساختار دندان از دست رفته است. از دست رفتن ساختار دندان، رستوریشن بعدی را پیچیده می‌کند و احتمال شکست هنگام فشارهای زیاد را بالا می‌برد.

 دو فاکتور انتخاب تکنیک را تحت تاثیر قرار می‌دهند: نوع دندان (انسیزور، کانین، پره مولر و یا مولر) و میزان ساختار تاج باقیمانده دندان.